Felix Kolmer urodził się w Pradze w 1922 roku. Do getta w Terezinie został deportowany pierwszym pociągiem transportowym (Ak). Z Terezina został przeniesiony do Auschwitz-Birkenau, a następnie do Friedland. Po wojnie stał się jednym z czołowych światowych ekspertów w dziedzinie akustyki. W 1949 r. rozpoczął pracę w Instytucie Badawczym Dźwięku, Obrazu i Technologii Reprodukcji w Pradze. Pracował tam aż do emerytury, między innymi obejmując stanowisko dyrektora generalnego. Oprócz pracy naukowej wykładał również na Wydziale Elektrycznym Czeskiego Uniwersytetu Technicznego oraz na Wydziale Muzycznym Akademii Sztuk Pięknych. Jest także zaangażowany w działalność zarządu Fundacji na rzecz Ofiar Holokaustu oraz Międzynarodowego Komitetu Oświęcimskiego. Wywiad został przeprowadzony w Pradze 15 stycznia 1996 roku.
Viktor Laš urodził się w 1923 roku w Černovicach koło Kamenic nad Lipą. Do getta w Terezinie został deportowany jednym z pociągów transportowych (Ak) pod koniec 1941 roku. Oprócz pracy w komandzie w kopalniach węgla kamiennego w rejonie Kladna został włączony do grupy robotników przymusowych, którzy grzebali ludzi zamordowanych w Lidicach. Z getta w Terezinie został deportowany do Auschwitz-Birkenau, a następnie do kolejnych obozów koncentracyjnych. Wywiad został przeprowadzony w Pradze 22 grudnia 1995 roku.
Jiří Bureš urodził się w Pradze w 1941 roku. Pierwotnie jego nazwisko brzmiało Jiří Busch, ale zmienił je po II wojnie światowej. W lutym 1942 r. wraz z żoną został deportowany do getta w Terezinie. Za utrzymywanie nielegalnych kontaktów ze światem poza gettem został przeniesiony do więzienia gestapo w Małej Twierdzy, gdzie przebywał w owianej złą sławą tzw. celi żydowskiej. Stamtąd deportowano go do kolejnych więzień w Dreźnie, Wrocławiu, Auschwitz, Mauthausen i Gusen. Po wojnie ukończył studia ekonomiczne. W 1969 r. uciekł z Czechosłowacji do RFN. Wywiad został przeprowadzony w Pradze 17 września 1996 roku.