Alice Hrbková urodziła się w Pradze w 1928 roku. Zgodnie z prawem norymberskim jej ojciec był Żydem, a matka Niemką. Rodzina żyła w biedzie, ale Alice wspomina swoje dzieciństwo jako szczęśliwe. Niestety, jej matka zmarła na gruźlicę na początku wojny, przez co Alice i jej ojciec stracili przywileje wynikające z małżeństwa z osobą pochodzenia aryjskiego. Alice została deportowana do getta w Terezinie w 1943 roku i tam doczekała wyzwolenia. Wywiad został przeprowadzony w Nowym Borze 20 lutego 1997 roku.
Helga Hošková urodziła się w Pradze w 1929 roku. Po tym, jak wydalono ją ze szkoły z powodu antyżydowskich rozporządzeń, trafiła do getta w Terezinie, gdzie prowadziła pamiętnik i tworzyła rysunki. Od lipca 1942 r. przebywała w kwaterze dla dziewcząt nr L410. W 1944 roku została deportowana wraz z matką do Auschwitz-Birkenau, a następnie do kolejnych obozów we Flossenburgu, Freibergu i Mauthausen, gdzie doczekała wyzwolenia. Po wojnie studiowała w Wyższej Szkole Sztuki Stosowanej w pracowni Emila Filli i została malarką akademicką. W swoich obrazach często porusza tematykę Terezina i Holokaustu. Wywiad został przeprowadzony w Pradze 1 lutego 1996 roku.
Marianna Foltýnová urodziła się w Opawie w 1922 r., ale wychowała się w Pradze. Jej matka była znakomitą kucharką, w latach trzydziestych gotowała dla uchodźców z Niemiec, aby podreperować rodzinny budżet. Tuż po okupacji Marianna poznała swojego przyszłego męża w kawiarni, do której Żydzi mieli wstęp. W 1941 r. został on skierowany pierwszym pociągiem transportowym (Ak) do getta w Terezinie. Kilka miesięcy później sama została wywieziona do Terezina. Tam pobrali się i na zawsze pozostali małżeństwem. Wywiad został przeprowadzony w Pradze 14 października 1996 roku.
James (Jaroslav) Bor urodził się w Milevsku w 1920 roku. Pierwotnie nazywał się Bloch. Jego ojciec walczył we Włoszech w legionie czechosłowackim podczas I wojny światowej, a cała rodzina zawsze uważała się za Czechów. Jaroslav uczył się w gimnazjum w mieście Tábor, a później wstąpił do studenckiej organizacji komunistycznej Mladá kultura (Młodzieżowa Kultura) w Pradze. Za działalność komunistyczną aresztowano go już w styczniu 1939 r., ale wyrok odbywał dopiero w okresie istnienia Protektoratu Böhmen und Mähren. Prawdopodobnie doprowadziło to do jego deportacji do getta w Terezinie w pierwszym pociągu transportowym (Ak). Przeżył więzienie nie tylko w Terezinie, ale także w obozach koncentracyjnych w Auschwitz-Birkenau, Eichen i Taucha. Wywiad został przeprowadzony w Pradze 10 października 1996 roku.
**Zuzana Rydygerová **urodziła się w żydowskiej rodzinie w Pradze w 1924 roku. Z powodu antyżydowskich rozporządzeń została wydalona z 4 klasy ośmioletniego gimnazjum. Chciała poślubić swojego narzeczonego Jiříego Kohna na krótko przed jego deportacją do getta w Terezinie, kiedy dostał nakaz dołączenia do pierwszego transportu (Ak). Do getta Zuzana trafiła jednak z rodzicami dopiero we wrześniu 1942 roku. W Terezinie zaszła w ciążę i w grudniu 1943 r. urodziła syna. Chłopczyk został jej odebrany i zamordowany. W Terezinie doczekała wyzwolenia. Wywiad został przeprowadzony w Děčínie 4 marca 1996 r.
Ruty Blažková urodziła się w Brnie w 1929 roku. Jej ojciec był inspektorem w Czeskich Kolejach Państwowych. Być może dlatego został uwięziony i przesłuchiwany przez Gestapo tuż rozpoczęciu okupacji. Zanim edukacja Żydów została zakazana we wszystkich szkołach, uczyła się w Żydowskim Gimnazjum Reformowanym w Brnie. Od 1941 roku mieszkała wraz z bratem i rodzicami we wspólnym mieszkaniu z dwiema innymi rodzinami żydowskimi. W 1942 r. wszyscy zostali wywiezieni do getta w Terezinie. Ruty spędziła tam większość czasu mieszkając w kwaterze dla dziewcząt nr L410. Prowadziła pamiętnik, w którym zamieszczała ilustrowane wpisy dotyczące życia codziennego w Terezinie. W lutym 1945 r. została dołączona do specjalnego transportu do Szwajcarii, który miał być rzekomo wynikiem tajnych negocjacji z hitlerowcami. Wywiad został przeprowadzony 21 marca 1996 roku w Brnie.