1 października 1941 r. otwarto 6 jawnych szkół podstawowych, które działały do czerwca 1942 r. Szkolnictwem powszechnym w getcie warszawskim objęto pod koniec 1941 r. 6700 dzieci, to znaczy 13% ogólnej liczby dzieci w wieku szkolnym. Szkolnictwem legalnym objęte były dzieci raczej zamożnych rodziców, których stać było na kształcenie swych dzieci. Znaczna część przebywających w getcie dzieci w wieku szkolnym mogła liczyć co najwyżej na różne formy tajnego nauczania. Około 35 tys. dzieci było objętych opieką pedagogiczną w kuchniach ludowych, w świetlicach, sierocińcach, kącikach dziecięcych organizowanych przez komitety domowe. Poza jakimkolwiek systemem opieki i kształcenia pozostawały dzieci, które głodowały na ulicy, mali żebracy, dzieci bezdomne i znaczna część sierot. Jesienią 1940 r. doszło do utworzenia Komisji Porozumiewawczej, którą tworzyli przedstawiciele różnych żydowskich organizacji szkolnych. Przystąpili oni do organizowania tajnego nauczania dla dzieci na poziomie szkoły podstawowej w oparciu o kuchnie ludowe. W kuchniach ludowych oraz innych placówkach opiekuńczych pracowało wielu pedagogów i nauczycieli szkół żydowskich. nauka na tym poziomie obejmowała naukę czytania i pisania połączoną z zabawą, grami ruchowymi, rysunkami. Starano się aby nauka nie była oderwana od świata zewnętrznego. Dzieci uczyły się o "lesie",, "górach", "morzu" chociaż były to dla nich pojęcia abstrakcyjne. Tajnym nauczaniem objęto także młodzież starszą, tworząc od jesieni 1940 r. tajne komplety gimnazjalne czy kursy zawodowe np. krawieckie dla dziewcząt. Nauka często odbywała się w domach uczniów lub nauczycieli z zachowaniem wszelkich środków ostrożności na wypadek jakiejś niepożądanej wizyty. Wiele tajnych kompletów prowadzonych było na bardzo wysokim poziomie. W gimnazjum prowadzonym przez organizację młodzieżową Dror odbywały się lekcje chemii, w ramach których przeprowadzano doświadczenia chemiczne, a na lekcjach biologii uczennice i uczniowie korzystając ze wsparcia Towarzystwa Wspierania Rolnictwa (Toporol) pracowali na grządkach ucząc się uprawy warzyw np. pomidorów. W czasie lekcji korzystano z mikroskopu, lupy, preparatów anatomicznych w formalinie. Formę tajnych kompletów nadano też szkolnictwu licealnemu. Komplety obejmowały od 6 do 10 osób. Każdy komplet miał swojego wychowawcę, którego zadaniem była szczególna opieka nad zespołem uczniów. lekcje odbywały się sześć razy w tygodniu po cztery godziny dziennie. Pracowano według programów nauczania sprzed września 1939 r. a w początkach lipca przeprowadzono w getcie komisyjne egzaminy maturalne. W getcie istniało także tajne nauczania na poziomie akademickim oraz szkolnictwo religijne.