Od początku istnienia getta zdawano sobie sprawę, że wydarzenia, kóre mają miejsce, są bez precedensu w długiej i pełnej prześladowań historii Żydów. Dlatego postanowiono gromadzić świadectwa losów ludności żydowskiej i dokumentować je. W warszawskim getcie powstało konspiracyjne archiwum. Jego twórcą był wybitny historyk i działacz społeczny Emanuel Ringelblum. Współpracowali z nim ludzie z różnych środowisk politycznych i o różnych poglądach. Grupa współpracowników Ringelbluma rozpoczęła swą działalność w listopadzie 1940 r. Na jednym ze spotkań w mieszkaniu Ringelbluma przy ul. Leszno 18 ustalono koncepcję i założenia programowe oraz przyjęto nazwę dla konspiracyjnego archiwum - "Oneg Szabat" co w języku jidysz znaczy "Radość Sobotnia". Nazwę utworzono od sobotniego terminu cyklicznych spotkań grupy. Współpracownicy Ringelbluma pochodzili z najróżniejszych środowisk, a działalność w Archiwum łączyli najczęściej z działalnością społeczną, konspiracyjną i działalnością polityczną. Poza ścisłym gronem archiwistów współpracowano też z licznym gronem bliższych i dalszych współpracowników i sympatyków Oneg Szabat. Należeli do nich literaci, poeci, dziennikarze. W Archiwum Ringelbluma gromadzono najróżniejsze "dokumenty życia społecznego", prywatne zapiski, notatki, kroniki i dzienniki pisane w getcie. Gromadzono utwory literackie, teksty piosenek śpiewanych na ulicach getta, listy, ulotki, prasę podziemną, relacje przesiedleńców i uciekinierów z obozów, obwieszczenia Judenratu, rozporządzenia okupanta, protokoły rozmaitych organizacji, legitymacje, druki reklamowe, recepty, papiery firmowe, bilety tramwajowe, kartki żywnościowe, opaski z gwiazdą Dawida, zaproszenia na imprezy kulturalne, papierki od cukierków i innych produktów wytwarzanych w getcie. Pewna część dokumentów powstawała na zamówienie Archiwum Ringelbluma. Były to relacje i reportaże, sprawozdania z działalności i zarysy historii różnych instytucji i ośrodków samopomocowych, np. Samopomocy Społecznej i kuchni ludowych. W Archiwum znalazły się też ankiety i konkursy, monografie miast i miasteczek, relacje uczestników walk wrześniowych 1939 r., i jeńców wojennych, materiały o obozach i relacje robotników z obozów, relacje uciekinierów z ośrodków zagłady, raporty zbiorcze o sytuacji ludności żydowskiej za dany okres. Materiały i informacje gromadzone i opracowywane przez Oneg Szabat służyły jako źródło informacji dla przygotowywanych meldunków Polskiego państwa Podziemnego o sytuacji na okupowanych ziemiach polskich wysyłanych do polskich władz państwowych w Londynie. Na ich podstawie przygotowywano audycje brytyjskiego Radia BBC, doniesienia z Polski w światowej prasie oraz wystąpienia premiera Władysława Sikorskiego i innych polityków. W czasie akcji likwidacyjnej w getcie warszawskim postanowiono ukryć zgromadzone materiały z Archiwum Ringelbluma. Zostały one podzielone na części i ukryte na terenie getta. Pierwszą część zabezpieczonych przed zniszczeniem i wilgocią materiałów, spakowanych do dziesięciu metalowych skrzynek ukryto w schronie w piwnicy szkoły przy ul. Nowolipki 68. W tej samej kryjówce w lutym 1943 r. ukryto następną część Archiwum Ringelbluma, zapakowaną w dwóch dużych bańkach na mleko, po czym miejsce ukrycia starannie zamurowano.