Kinderen verzamelen vaak voorwerpen die ze koesteren. Volwassenen begrijpen niet altijd het belang van deze voorwerpen die soms overmatig worden gebruikt of stukgaan. Toch nemen deze voorwerpen in het leven van een kind een heilige plek in. Ze bieden troost, spreken tot de verbeelding en zijn een bron van inspiratie voor spelletjes en verhalen. Verborgen kinderen werden vaak gescheiden van deze gekoesterde bezittingen en als ze na de oorlog hun leven weer moesten opbouwen, in hetzelfde huis als voor de oorlog of ergens anders, dan bleef het verlies ervan ze levendig voor de geest staan. Laten we luisteren naar wat onze getuigen hierover te vertellen hadden.