Istnienie warszawskiego getta podzielić można na kilka etapów. I tak: · od utworzenia getta (1940) i jego zamknięcia (1941) do tzw. wielkiej akcji, czyli rozpoczęcia wywózek do Treblinki (22 lipca 1942). W tym czasie z głodu, chorób i skutkiem egzekucji zmarło 80-100 tysięcy ludzi. · Wielka akcja, czyli realizacja nazistowskiego planu zagłady narodu żydowskiego na terenie Warszawy trwała niespełna dwa miesiące (do 21 września 1942). Okupanci wywieźli do komór gazowych Treblinki oblisko 300 tysięcy Żydów · Okres tzw. getta szczątkowego, w którym pozostało około 40-50 tysięcy ludzi; część z nich ukrywając się, część wykonując niewolniczą pracę dla Niemców, ze świadomością nadchodzącej śmierci. Od 19 kwietnia 1943 do 16 maja 1943 – powstanie w getcie.