Żydzi otrzymali rozkaz przeniesienia się do cegielni z synagogi, swoich domów i przydzielonych mieszkań. Cegielnia znajdowała się w odległości około 40 minut spacerem od centrum miasta. Teren ten pełnił również funkcję stacji tranzytowej dla transportów, które przejeżdżały przez Koszyce, przewożących Żydów z innych krajów i regionów.
Na kilka tygodni cegielnia stała się domem dla zgromadzonych tam blisko 16000 osób wyznania mojżeszowego. Z powodu braku żywności i fatalnych warunków higienicznych w getcie zmarło wiele osób. Cegielnia była strzeżona przez żandarmerię, teren można było opuścić tylko za specjalnym pozwoleniem. Kilku próbowało uciec, często bezskutecznie, jednak nie doszło do żadnej próby masowej ucieczki.
Deportacja rozpoczęła się 15 maja 1944 roku. Żydów z Koszyc i okolicznych wsi wywieziono do Auschwitz czterema transportami.
Dziś na terenie dawnej cegielni stoi pomnik upamiętniający deportowanych. Przesuń palcem w lewo, aby zobaczyć pomnik i tablicę pamiątkową na zdjęciach powyżej.